Kamp Vught - na de oorlog

De eerste jaren na de oorlog

In september 1944 werd het kamp ontruimd, en later overgedragen aan de geallieerden. Het Nederlandse en geallieerde leger nam het kamp gedeeltelijk in gebruik, en daarnaast werden er Duitsers, collaborateurs en oorlogsmisdadigers geïnterneerd. Onder meer verbleven er na juli 1945 kinderen van NSB'ers en Nederlandse Duitsers tezamen met bejaarde collaborateurs.

Woonoord Lunetten

In 1951 kreeg (een deel van) het kamp een nieuwe naam: woonoord Lunetten, naar de verdedigingswerken die ten oosten ervan liggen. Er werden gezinnen van Molukse KNIL-militairen gehuisvest, die op dienstbevel van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger uit de Molukken waren geëvacueerd. Vanaf 1960 zijn velen van hen naar andere plaatsen verhuisd. In 1992 zijn alle barakken gesloopt en werd op  dezelfde plek de nieuwe woonwijk Lunetten gebouwd.

Heden

Een groot deel van het terrein wordt tegenwoordig in beslag genomen door de Penitentiaire Inrichting Vught, twee kazernes en de woonwijk Lunetten. Op de noordoostpunt van het vroegere kampterrein is het museum Nationaal Monument Kamp Vught gevestigd, met daarin, naast het hoofdgebouw met tentoonstellingen, één nagebouwde barak, een aantal nagebouwde wachttorens en het voormalig crematorium. Dit laatste gebouw is als enige op het museumterrein nog origineel. De wachttorens zijn overigens lager dan de originele torens ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, omdat men anders over de muren van de penitentiaire inrichting heen zou kunnen kijken.

Een aantal gebouwen van het voormalige concentratiekamp is tot op heden bewaard gebleven. Op het terrein van de gevangenis staat de voormalige kampgevangenis 'de Bunker'. Dit is een vierkant gebouw en het staat midden op het gevangenisterrein. Omdat dit gebouw voor de bezoekers van het museum niet toegankelijk is, heeft men de cel waarin het bunkerdrama zich afspeelde in het voormalig crematorium nagebouwd.

Bron: wikipedia